Uiteraard wil niemand bijdragen aan overvolle IC’s. Alleen verschillen wij van mening over hoe je dit kunt voorkomen. Zo heb ik de vraag gesteld waarom er niet tijdelijk personeel uit het buitenland wordt ingehuurd. De capaciteit op de IC’s is er, alleen is er onvoldoende personeel.
En uiteraard respecteer ik volledig jouw keuzes die maakt ten aanzien van je eigen gezondheid. Het is alleen zo jammer dat op dit moment een keuze voor veel mensen gelijk staat aan een oordeel. Dat polariseert en is niet goed voor de open discussie. Discussies moeten worden gevoerd op basis van argumenten en feiten, niet door anderen te (dis)kwalificeren. Het feit dat jij door mensen weggezet wordt als “zwak, angstig of dom”, of dat mensen die er anders overdenken worden weggezet als “gekkies”, moeten we ten alletijde zien te voorkomen.
Ik heb van mij Opoe geleerd: “Oordeel niet, verwonder u slechts!”
Wanneer je niet oordeelt, maar je verwondert, ga je je afvragen waarom mensen iets wel of juist niet doen. Dat kan je nieuwe inzichten geven of je eigen mening bevestigen. Het geeft je echter een open mind.
Dat we ten aanzien van de aanpak over een aantal punten van mening verschillen is volgens mij niet het probleem. Wel het feit dat men zaken van de ander verwacht, als ook dat er verplichtingen worden opgelegd waarvan men zelf zegt dat het niet werkt, maar bij wijze van experiment toch maar wordt verplicht.
Ik ben geen COVID ontkenner, maar ik plaats het wel in een ander en voornamelijk bredere perspectief dan ik op dit moment om mij heen zie gebeuren. Het huidige perspectief is dat van virologen die het tot hun taak zien om het virus uit te roeien. Dat is hun vak! Er speelt echter zoveel meer. Wat de oplossing voor het ene probleem zou kunnen zijn is het nieuwe probleem voor anderen.
Het gaat dus om het maken van afwegingen en het inschatten van risico’s. Dat doen we iedere dag, bewust en onbewust. Er is een risico dat je vandaag wordt aangereden. Er is een risico dat dit zelfs dodelijk kan zijn. Dagelijks krijgen mensen in het verkeer een ongeluk en sterven er helaas mensen. Dit hebben we echter tot een aanvaardbaar risico gemaakt en we hebben daarbij uiteraard ook voorzorgsmaatregelen genomen zoals het dragen van een gordel, licht op de fiets, etc. Maar toch vergroot elke extra deelname aan het verkeer de kans op een ongeval. Dat weerhoudt echter niemand om niet de deur uit te gaan. Je wilt immers naar je werk, boodschappen doen, bij iemand op visite, of zo maar even er op uit.
Wanneer het om COVID gaat, is ons een killervirus voorgesteld. En vanaf dat moment draait alles om Corona. Maar is dat nog wel reëel?! Ja het heeft slachtoffers gemaakt en dat is betreurenswaardig. Het is echter niet het killervirus gebleken met een mortaliteit van 3,4% onder de besmette personen (=IFR = kans om te overlijden bij een opgelopen infectie). De laatste cijfers van de WHO laten een mortaliteit (IFR) van 0,13% zien. Dat komt overeen met dat van Influenza dat jaarlijks de griep veroorzaakt. De IFR van Influenza is gemiddeld 0,16%. COVID-19 hoort daarmee in ieder geval niet meer thuis op de lijst groep A van gevaarlijke infectieziekten (zoals Ebola).
Dat alles plaats mijn inziens de huidige aanpak in een totaal ander perspectief. Het is in ieder geval geen killervirus. Wel lijkt het er op dat een klein percentage van de mensen zeer ernstig ziek wordt. Mogelijk is dit een groter percentage dan bij influenza. Maar om eerlijk te zijn, weet ik dat niet. Ondertussen weten we veel meer van COVID dan van Influenza dat eigenlijk altijd al in ons leven is. Raar eigenlijk. Ik ben op zoek gegaan naar de ziekenhuisopnamen over het jaar heen als gevolg van Influenza en andere ziekten. Die zijn niet te vinden. Van COVID wel. Dat maakt het dat we zaken moeilijk in perspectief kunnen plaatsen.
Op basis van de cijfers (van het RIVM) van de periode maart-april, is gebleken dat 98% van de mensen die geïnfecteerd worden, geen tot milde klachten ontwikkelen; 1,5% werd helaas ernstiger ziek en is opgenomen in het ziekenhuis; 0,35% is opgenomen op de IC. (Bron RIVM). De huidige RIVM-cijfers laten nog lagere percentage ziekenhuis- en IC-opnames zien. Daarnaast zijn de perspectieven voor degenen die worden opgenomen veel beter. Men weet veel meer en heeft veel meer mogelijkheden die kunnen helpen. Daardoor is bijvoorbeeld de duur van de IC-opname teruggegaan van gemiddeld 23 dagen naar gemiddeld 8 dagen. Dat betekent dat de IC minder snel overvol zullen zijn.
Het probleem van overvolle IC’s is overigens niet nieuw. Ook in 2016 en in 2018 waren de IC’s langere tijd overvol als gevolg van de vele ernstige grieppatiënten. Ook toen is een deel van de niet acute zorg uitgesteld. Maar ondanks deze signalen en waarschuwingen van vele partijen, heeft dit kabinet het aantal IC-bedden in de afgelopen 5 jaar gehalveerd. Niet zo raar dus dat bij een beetje epidemie de IC’s overvol raken.
Maar goed met dat feit moeten we leven. Dus logisch om voorzorgsmaatregelen te treffen om dit te voorkomen. Maar dat betekent nog niet dat een heel land weer op slot moet. Nog los van het feit dat het effect van de genomen maatregelen op het beperken van de eerste golf, nog niet eens is geëvalueerd, weten we zo veel meer als in maart van dit jaar. Het meest belangrijke is wel dat er 2 duidelijke risicogroepen zijn.
- Ouderen (Gemiddelde leeftijd van de mensen die is overleden met of aan corona was 82 jaar en 50% van de overledenen was ouder dan 83 jaar), waarvan een heel grootdeel in een verzorgingstehuis woonde.
- Mensen met onderliggend lijden (hart- en vaatziekten, obesitas, diabetes, etc.)
Daarnaast blijken ventilatie en (in combinatie met) superspreading events een grote rol bij de verspreiding te spelen.
Volgens mij is het heel goed mogelijk om deze twee groepen te beschermen zonder dat het hele land op slot moet. De moeilijkste discussie daarbij is wellicht tot op welk niveau je deze groepen wilt beschermen, ofwel welk risico is acceptabel. Ofwel vinden we het, net als in het verkeer, acceptabel dat er een aantal slachtoffers zullen vallen. Ik denk politiek gezien wel. De inzet is daar immers voorkomen dat de zorg het niet meer aan kan.
Wat kun je dan doen:
- Uitbreiden van de zorg met desnoods het inhuren van personeel uit het buitenland
- Zorgen dat iedere Nederland zijn of haar eigen immuunsysteem een boost geeft (90% van de Nederlanders eet nog niet eens de dagelijks aanbevolen hoeveelheid fruit en groente. Niet raar dus dat velen een tekort aan vitaminen en mineralen hebben. Daarom heb ik Minister-President Rutte gevraagd om een dringend advies te geven om iedere dag (net als hij zelf ook doet) een multivitamine te nemen)
- De mensen in de risicogroepen duidelijk aangegeven welke risico’s ze lopen, zodat ze zelf keuzes kunnen maken of ze in volledige persoonlijke lockdown willen, of dat ze minder stringente maatregelen willen nemen omdat de kwaliteit van leven boven de kwantiteit gaat.
- Ieders persoonlijke aanpak om zichzelf te beschermen respecteren.
- Zorgen dat in verzorgingstehuizen, bejaardenhuizen, etc. de ventilatie in orde wordt gebracht op het niveau van de Tweede Kamer (daar gebruiken ze ook filters om de lucht te zuiveren) en/of dat van ziekenhuizen.
- Accepteren dat we te maken hebben met een virus dat waarschijnlijk net als Influenza nooit meer zal vertrekken, maar waar een zekere groepsimmuniteit tegen op zullen bouwen (net als in Zweden waarschijnlijk al het geval is).
Wat de Politiek kan doen:
- Zorgen dat de bezuinigingen in zorg voor een groot deel terug gedraaid worden, waardoor we weer meer ziekenhuis- en IC-capaciteit hebben. Daarmee zijn we ook beter voorbereid op een eventuele volgende pandemie van welk virus dan ook.
- De maatregelen die tot nu toe genomen zijn evalueren. Werkten ze wel? De maatregelen van maart-april hadden al lang geëvalueerd kunnen worden, maar zijn dat nog niet. De 1,5 meter is een arbitraire maatregel (zowel door Van Dissel als De Jonge bevestigd) en berust op de een 80 jaar oud onderzoek dat laat zien dat grote druppels uit de mond binnen een meter op de grond vallen.
- De spoedwet van tafel vegen. Een wet die de Tweede Kamer voor een groot deel buitenspel zet, hoort niet thuis in een democratie.
Bovenstaande is een reactie op een bericht dat ik regelmatig langs zie komen op Facebook: